Vibe coding: tussen hype en twijfel
Geschreven op

Coding met vibe, het is een nieuwe trend die de dev-community met snelheid pakt. En er zijn veel meningen over. Uiteraard heb ik er ook een mening over, maar momenteel is er dat ééntje die draait met de wind. Ik wil het graag even van mij afschrijven, want momenteel borrelt dit redelijk onzeker in mijn buik.
Oké, vibe coding. Wtf is dat?
Vibe coding. Klinkt fancy he? In de praktijk betekent het: je gooit een idee naar een AI, en die spuugt code uit alsof het niks is. Geen zwoegen meer op for-loops of if-statements (want ja, dat is echt zwoegen ze, uhu). Gewoon… je ‘vibe’ doorgeven en hopen dat de AI begrijpt wat je bedoelt.
Vibe coding is de nieuwe Dreamweaver
Vibe coding voelt een beetje als Dreamweaver 2.0. Vroeger sleurde je blokjes over een scherm en hoopte je maar dat er geen pure garbage HTML uit rolde.
Nu? Je fluistert gewoon: “maak mij een fancy login-pagina, beetje TikTok-stijl”, en hop, de code verschijnt. Als je chance hebt, is de magie inbegrepen alsof je een Make-A-Wish kindje bent.
Sommige mensen leerden toen nog hoe HTML écht in elkaar zat, gewoon door Dreamweaver te misbruiken als een soort YouTube-tutorial avant la lettre. Of zoals we nu Copilot of Stack Overflow gebruiken.
Nog niet zo lang geleden zag ik online (was het Imgur? of iets anders? Boeit niet.) een LLM die een chaotische schets omzet in een echte website. Toen nog toekomstmuziek. En ja, ik schrok daar toen een beetje van.
Dat was toen.
Nu? Semi-developers worden pissig als het niet lukt. Want vibe coding wordt het nieuwe normaal. Dit klinkt trouwens als judgment, maar dat is het niet.
Waarom is vibe coding niet altijd een goed idee?

Als je niet weet wat je Cursor of Lovable doet, weet je ook niet of ie het goed doet. Veel technische stappen die de app neemt, zijn onbegrijpbaar voor noobs mensen die er niets van kennen. Met gevolgen dat bijvoorbeeld private keys niet meer zo private zijn. Ook wordt er zelden gebruik gemaakt van een fatsoenlijk framework, die bijvoorbeeld kan helpen bij de default beveiliging van je webapp.
En na een tijdje stoot je op het feit dat de LLM zich beperkt tot een specifieke context. Die weet dan niet meer dat er sommige componenten bestaan. Met als gevolg dat hij het anders doet, opnieuw doet, dubbel werk doet, het minder performant maakt, ...
Vibe Pressure
Vibe Pressure is een term die ik zelf heb bedacht en bestaat langs twee kanten: links en rechts! (Dat is een verwijzing naar de Nederlandse versie van Halloween with Witch Hazel van de Looney Tunes. Voor de drie mensen die deze referentie snappen. Ik groet u.)
Vibe pressure om LLM's te gebruiken
Ik voel druk om Co-pilot, Cursor, Chat GPT te gebruiken om mijn profiel overeen te houden. Want je wordt ongeveer meer neergeswaffeld door de quote "AI gaat je job niet afpakken. Iemand die AI gebruikt, wél." dan er Spider-Man universes zijn. Dus ja, na de 100e keer die quote te horen, denk je wel "I need to be on top of this".

Onzeker volg je de AI-evolutie op de voet en blijf je nieuwe dingen gebruiken. En ja, ze boosten mijn productiviteit ENORM. Ik voel me een beetje als Pieter Paul Rubens die een hoop studenten aanstuurt, verbeterd en traint om mijn werk zo goed mogelijk te implementeren. Je kan het een beetje zien als een betaalde stage, maar dan zonder dat je lang moet wachten op resultaat.
Die filosofie sluit heel hard aan bij mijn ideologie dat developers meer en meer zullen evolueren naar Quality Assurance Engineers en Project Managers, maar nog steeds uiteindelijk optreden als de artiest. Of je mag natuurlijk, in termen van mijn vergelijking, ook gewoon "artiest" zeggen. Wat dat zijn we eigenlijk: artiesten! Kom maar op met die auteursrechten vergoeding!
Vibe pressure om LLM's niet te gebruiken
Dit is mijn grootste onzekerheid als ik praat met mijn peers uit het veld over mijn werk. Ik bedoel dan mensen, vrienden en developers naar wie ik opkijk. Ik voel me minder waardevol als ik niet 100% oprecht kan zeggen dat "ik iets gemaakt heb". Want... ik heb het niet echt helemaal zelf gemaakt. Toch? Of wel? Ik geef mij aan deze kant nog harder over aan imposter syndrome dan ik al deed. Ik weet het.
Maar het heeft zeker een grond van waarheid. Toch? Want ik heb misschien in 2 zinnen gezegd wat ik wilde dat een feature deed. Of hoe er iets uitziet. Of mijn idee tot stand is gekomen. Hoewel ik ook betaal voor sommige dev tools. Hoewel ik sommige compilers gebruik die ik zelf nooit zou kunnen bouwen. Hoewel ik andere code op het internet ook gebruik om mijn bugs op te lossen.
De balans ligt moreel voor mij nog ergens waar ik nog niet ben geweest. En dat komt door veel pressure in mijn omgeving.
Dus misschien...
Misschien draait het niet om wie er code schrijft. Maar om wie er ’s nachts wakker van ligt.
Geen idee of je aarde vindt in deze blog. Ik weet 't zelf ook nog niet. Maar ik wou 't toch even planten.